[Dutch translation below.]
In response to the Wennink Report published today, as well as the Investment Report from the European Investment Bank (EIB) presented earlier this year, AmCham's Tax Committee is publishing the position statement below. As a representative of American businesses in the Netherlands, AmCham also has concerns about the Netherlands' global position, but more so with a view to cooperation with the US through a redefined transatlantic relationship.
Renewed Transatlantic Agreements: Not “Development Aid” but Joint Innovation Power
Two reports published this week hold up a mirror to the Netherlands. The investment report from the European Investment Bank (EIB) shows that Dutch companies are still investing, but with increasing reluctance. Confidence in the business climate is weakening, and plans to relocate activities abroad are becoming more concrete. And in the report by Peter Wennink, presented on Friday, the same warning echoes in sharper terms. Europe — and with it, the Netherlands — develops high-quality knowledge that is subsequently converted elsewhere, particularly in the United States and China, into economic scale and strategic power. “We are giving the US development aid,” Wennink said, referring to the structural difference between European knowledge creation and American valorization. Two reports, one conclusion: Dutch innovation flourishes, but not within an ecosystem that converts that innovation into economic strength. What amplifies the concern is that this development aid is not reciprocal. American companies are increasingly less likely to choose the EU as a location for innovative activities. And if such investments are still made in the EU, they often opt for other countries. The Netherlands, once a natural favorite, is increasingly watching from the sidelines.
The EIB shows the trend, Wennink exposes the mechanisms!
The EIB observes that the Netherlands is no longer automatically seen as the logical location for new R&D or production activities. Companies are doubting, investing elsewhere, or preparing to do so. Wennink describes why. Europe does create technology, but it lacks sufficient industrial policy direction, fiscal predictability, and geopolitical resilience to make that technology profitable here. The consequence: European innovation is economically monetized in the US or China, and foreign companies avoid the EU and the Netherlands as an investment location for innovation. The EIB report shows the symptoms. The Wennink report exposes the structural flaws. Together, they paint a worrying yet clear picture: the Netherlands potentially has excellent knowledge, talent, and infrastructure, but lacks consistent policy to safeguard its long-term competitiveness.
Innovation is not enough — without a strong economic context, the Netherlands falls behind. Anyone reading the EIB report sees that Dutch companies do not limit their concerns to R&D. They consistently name the same obstacles: regulatory pressure and unpredictable policy, bottlenecks in the electricity grid, staff shortages, fiscal uncertainty, and increasingly, geopolitical risks. Wennink puts his finger on the same sore spot: innovation must be anchored in a broader strategy — fiscal, industrial, geopolitical, and talent-focused. Without this broader framework, innovation is insufficient to generate prosperity. The Netherlands then becomes a knowledge builder, but no longer an economic champion.
Transatlantic Relationship: A Foundation that Must Be Recalibrated
The US has been the largest foreign investor in the Netherlands for decades, and Dutch companies are among the largest European investors in America. This is no coincidence but a strategic entanglement with deep economic roots. However, that relationship has become unbalanced. While European companies primarily invest in knowledge, the US offers an industrial policy that activates investments: predictable fiscal incentives, targeted support for high-tech sectors, and rapid decision-making. For investors, the difference is palpable.
A healthy transatlantic alliance remains vitally important — but only if it remains reciprocal. Innovation, trade, and investments must be profitable on both sides of the ocean. This requires new agreements, a recalibrated strategy, and a willingness to take economic partnership just as seriously as geopolitical cooperation.
From Analysis to Action: What The Hague Must Do Now
The EIB and Wennink reports show the same pattern: the Netherlands is at a crossroads. The question is not if we are innovative, but whether we create the conditions to convert that innovation into economic growth and strategic autonomy, or rather strategic relevance!
Political The Hague must therefore now choose policies that:
- Link innovation to fiscal predictability and investment incentives. Similar to the US: less complex regulations, more targeted and stable instruments.
- Modernize talent policy. Without international knowledge workers, high-tech, AI, life sciences, and the digital economy will come to a standstill.
- Drastically reduce regulatory pressure and increase executive power/implementation capacity. Investments are determined not only by fiscal incentives but also by speed and clarity.
- Substantively deepen transatlantic economic cooperation. Not as a nostalgic project, but as a strategic pillar for innovation, security, and prosperity.
- Develop industrial policy with real priorities, resources, and power of enforcement. No visions, but implementable choices.
The EIB measures the sentiment. Wennink shows the causes.
Both reports are not warnings from the sidelines, but guideposts for the formation process. The new cabinet can choose two paths: a course of "doing nothing," according to Wennink, with rising risks of investment outflow, or a course of strategic renewal, where innovation, transatlantic cooperation, and the investment climate are central once again.
The Netherlands, together with the United States, possesses exceptional qualities — but these only remain valuable if we create the conditions in which companies want to continue investing and innovating. The ball is in The Hague's court. It is time for choices that safeguard our earning capacity — protecting not only our innovation but also our position among the world’s best. The cabinet formation determines whether the Netherlands leaves or maintains its position in the leading group.
+++
Naar aanleiding van het vandaag gepubliceerde Rapport Wennink, maar ook het eerder dit jaar gepresenteerde Investeringsrapport van de Europese Investeringsbank (EIB), publiceert AmCham’s Tax Committee onderstaand standpunt. AmCham, als vertegenwoordiger van het Amerikaanse bedrijfsleven in Nederland, maakt zich eveneens zorgen over de positie van Nederland in de wereld. Echter meer met het oog op de de samenwerking met de VS via een ge-herijkte Transatlantische relatie.
Hernieuwde trans-Atlantische afspraken: geen “ontwikkelingshulp” maar gezamenlijke innovatiekracht
Twee rapporten die deze week zijn verschenen, houden Nederland een spiegel voor.
Het investeringsrapport van de Europese Investeringsbank (EIB) laat zien dat Nederlandse bedrijven nog altijd investeren, maar met toenemende terughoudendheid. Het vertrouwen in het vestigingsklimaat verzwakt, en plannen om activiteiten naar het buitenland te verplaatsen worden concreter. En in het rapport van Peter Wennink, dat vrijdag is gepresenteerd, klinkt dezelfde waarschuwing in scherpere bewoordingen. Europa — en daarmee Nederland — ontwikkelt hoogwaardige kennis die vervolgens elders, met name in de Verenigde Staten en China, wordt omgezet in economische schaal en strategische macht. “We geven de VS ontwikkelingshulp,” zei Wennink doelend op het structurele verschil tussen Europese kenniscreatie en Amerikaanse valorisatie. Twee rapporten, één conclusie: Nederlandse innovatie floreert, maar niet in een ecosysteem dat die innovatie omzet in economische kracht. Wat de zorg vergroot is dat de ontwikkelingshulp niet wederkerig is. Amerikaanse bedrijven kiezen steeds minder voor de EU als vestigingslocatie voor innovatieve activiteiten. En áls er nog dergelijke investeringen in de EU worden gedaan, kiest men veelal voor andere landen. Nederland, ooit een vanzelfsprekende favoriet, kijkt daardoor steeds vaker vanaf de zijlijn toe.
De EIB laat de trend zien, Wennink legt de mechanismen bloot!
De EIB constateert dat Nederland niet langer automatisch wordt gezien als de logische vestigingslocatie voor nieuwe R&D- of productieactiviteiten. Bedrijven twijfelen, investeren elders, of bereiden zich daarop voor. Wennink beschrijft waarom. Europa creëert wél technologie, maar heeft te weinig industriepolitieke richting, te weinig fiscale voorspelbaarheid en te weinig geopolitieke weerbaarheid om die technologie hier te laten renderen. Het gevolg: Europese innovatie wordt economisch verzilverd in de VS of China en buitenlandse bedrijven mijden de EU en Nederland als vestigingslocatie voor innovatie.
Het EIB-rapport toont de symptomen. Het Wennink-rapport legt de structuurfouten bloot. Samen schetsen ze een zorgwekkend maar helder beeld: Nederland heeft in potentie uitstekende kennis, talent en infrastructuur, maar mist consistent beleid om zijn concurrentiekracht op de lange termijn te waarborgen.
Innovatie is niet genoeg — zonder een sterke economische context loopt Nederland achter. Wie het EIB-rapport leest, ziet dat Nederlandse bedrijven hun zorgen niet beperken tot R&D. Ze noemen steeds dezelfde obstakels: regeldruk en onvoorspelbaar beleid, knelpunten op het elektriciteitsnet, personeelstekorten, fiscale onzekerheid, en in toenemende mate geopolitieke risico’s.
Wennink legt de vinger op dezelfde zere plek: innovatie moet worden verankerd in een bredere strategie — fiscaal, industrieel, geopolitiek en talentgericht. Zonder die bredere bedding is innovatie onvoldoende om welvaart te genereren. Nederland wordt dan een kennisbouwer, maar niet langer een economische kampioen.
Trans-Atlantische relatie: een fundament dat moet worden herijkt
De VS is al decennia de grootste buitenlandse investeerder in Nederland, en Nederlandse bedrijven behoren tot de grootste Europese investeerders in Amerika. Dat is geen toevalligheid maar een strategische verwevenheid met diepe economische wortels. Maar die relatie is scheef komen te staan. Terwijl Europese bedrijven vooral investeren in kennis, biedt de VS een industriepolitiek die investeringen activeert: voorspelbare fiscale prikkels, doelgerichte steun voor hightech-sectoren en snelle besluitvorming. Voor investeerders is het verschil voelbaar.
Een gezonde trans-Atlantische alliantie is onveranderd van vitaal belang — maar alleen als die wederkerig blijft. Innovatie, handel en investeringen moeten aan beide kanten van de oceaan rendabel zijn. Dat vergt nieuwe afspraken, een herijkte strategie en de bereidheid om economisch partnerschap net zo serieus te nemen als geopolitieke samenwerking.
Van analyse naar actie: wat Den Haag nu moet doen
De rapporten van EIB en Wennink laten hetzelfde patroon zien: Nederland staat op een kruispunt. De vraag is niet óf we innovatief zijn, maar of we de voorwaarden scheppen om die innovatie om te zetten in economische groei en strategische autonomie, of liever strategische relevantie!
Politiek Den Haag moet daarom nu kiezen voor beleid dat:
- Innovatie koppelt aan fiscale voorspelbaarheid en investeringsprikkels. Vergelijkbaar met de VS: minder complexe regelingen, meer doelgerichte en stabiele instrumenten.
- Talentbeleid moderniseert. Zonder internationale kenniswerkers komen hightech, AI, life sciences en digitale economie tot stilstand.
- Regeldruk drastisch verlaagt en uitvoeringskracht verhoogt. Investeringen worden niet alleen bepaald door fiscale prikkels, maar ook door snelheid en duidelijkheid.
- De trans-Atlantische economische samenwerking inhoudelijk verdiept. Niet als nostalgisch project, maar als strategische pijler voor innovatie, veiligheid en welvaart.
- Industriepolitiek ontwikkelt met echte prioriteiten, middelen en doorzettingsmacht. Geen visies, maar uitvoerbare keuzes.
De EIB meet het sentiment. Wennink toont de oorzaken.
Beide rapporten zijn geen waarschuwingen aan de zijlijn, maar richtingwijzers voor de formatie. Het nieuwe kabinet kan twee paden kiezen: een koers van "niks doen", aldus Wennink, met oplopende risico’s op investeringsuitstroom, of een koers van strategische vernieuwing, waarin innovatie, trans-Atlantische samenwerking en investeringsklimaat weer centraal staan.
Nederland beschikt samen met de Verenigde Staten over uitzonderlijke kwaliteiten — maar die blijven alleen van waarde als we de voorwaarden scheppen waarin bedrijven willen blijven investeren en innoveren. De bal ligt bij Den Haag. Het is tijd voor keuzes die ons verdienvermogen veiligstellen — en niet alleen onze innovatie, maar ook onze positie in de wereldtop beschermen. De formatie bepaalt of Nederland de kopgroep verlaat of behoudt.
